BERNARD ARDEN – ur. 1321 r. Należący do poważanego, szlacheckiego rodu filantrop i polityk, młodszy brat aktualnej głowy rodu Arden. Mężczyzna składający się głównie z charyzmy i uroku osobistego, potrafiący odnaleźć się niemal w każdej sytuacji oraz znaleźć wspólny język ze wszystkimi. Z tego powodu nazywany często populistą, oskarżany również o konformizm i układanie swojej polityki pod publiczkę. W mieście zasłynął poprzez przeforsowanie przez otoczenie księżnej nowych praw podatkowych dotyczących opłat celnych — na ile faktycznie była to jego zasługa, a jak wiele jest w tej opowieści dobrze sprzedanych plotek, nie sposób ocenić.
Jego filantropijne zapędy objawiały się wielokrotnie poprzez oferowanie hojnego wsparcia finansowego dla wielu inicjatyw społecznych, między innymi: pomógł w budowie sierocińca miejskiego, regularnie wspomaga klasztory przyjmujące i zajmujące się biednymi, wielokrotnie organizował zbiórki na rzecz ofiar klęsk żywiołowych.
Za młodu stanowił rozchwytywaną partię, z nieznanych nikomu powodów stroniąc od jakiegokolwiek publicznie uznanego związku. Dopiero w 1353 roku oficjalnie związał się z Fitzem Alexandrem Bernettem I, by cztery lata później otworzyć wraz z nim Sanatorium dla Psychicznie Zmęczonych imienia Masziela.
Rasa: Człowiek
Profesja: Współzałożyciel oraz współwłaściciel Sanatorium dla Zmęczonych Psychicznie imienia Masziela; Filantrop i polityk