Rośliny
Błękotnicę bagienną, co łatwo rozszyfrować z jej nazwy, spotkać można na terenach bagiennych i podmokłych. Jest to rodzaj kwiatów, którego łodygi osiągają do pół metra i są stosunkowo grube (dla porównania: jak kciuk dorosłego woja).
Mięsiste, duże liście o delikatnym, błękitnym zabarwieniu rozkładają się po ziemi. Najczęściej przy podwójnej łodydze kwiatu spotykamy cztery do sześciu podłużnych, kilkunastocentymetrowych liści.
Kwiat w postaci modrego kielicha opada w dół, wyrastając na szczytach wysokich łodyg. Nie jest większy niż ludzka dłoń. Pachnie delikatnie, aczkolwiek słodko i przyjemnie. Na jednej łodydze może występować do trzech kielichów kwiatowych.
Owocami Błękotnicy są kwaskowate, purpurowe, jadalne jagody. Z wyglądu i mięsistości przypominają truskawki. Z racji osiąganych wysokości, szybkiego tempa wzrostu i ciężaru, roślina charakteryzuje się głębokim ukorzenieniem. Roślina dwuletnia z możliwością uprawiania w warunkach domowych przy odpowiednim nawodnieniu ziemi. Owocami można pożywiać się bezpośrednio po zerwaniu lub przez dodanie do potraw. Wywar z płatków kwiatów może być używany jako barwnik zarówno do tkanin, jak i włosów. Barwnik zastosowany na włosach zmywa się po około 4 myciach.
Owoce można przechowywać po zebraniu jedynie do momentu, w którym zaczynają schnąć bądź pleśnieć: około dwóch tygodni od zerwania. Suszenie kwiatów i liści jest problematycznym zajęciem, gdyż z racji dużej ilości wchłanianej wody, roślina bardzo łatwo gnije. Z pleśniejących owoców po zasadzeniu wyrasta nowa roślina.
Cięte kwiaty wytrzymują w wazonach z wodą około 5 dni.
Owoce można jeść świeże lub przetworzone.
Może wywołać reakcję alergiczną objawiającą się bólem głowy, przewlekłą wysypką w ciepłych i wilgotnych miejscach na ciele, bólami żołądka i puchnięciem języka. Nie jest groźny dla życia.
Natychmiast po zjedzeniu.
Odczyn alergiczny ustępuje samoistnie po wypiciu znacznej ilości słodzonej wody.