22 Jomraka (sierpnia) 1373 roku, Amarth, siedziba Equilibrium
Bal inaugurujący oficjalne rozpoczęcie działalności organizacji o nazwie Equilibrium był czymś wyczekiwanym przez jej członków. O ile do tej pory działali oni we wspólnych interesach, tworząc podwaliny pod rozwój gildii, o tyle teraz mogli już z dumą mówić o przynależności do jednego zrzeszenia. W jego skład weszło wielu byłych przedstawicieli amarthyjskiej Gildii Magów oraz osoby spoza jej towarzystwa, trudniące się profesjami niemagicznymi.
Equilibrium łączyło w sobie kilka departamentów, nie tylko ten magiczny, ale także rzemieślniczy i wojskowy. Wszystkie były sobie równe, a ich zadaniem miało się stać wzajemne wspieranie się podczas wypełniania różnorakich misji. Na miejsce przybywali zatem wojowie, przedsiębiorcy, artyści, rzemieślnicy, kupcy, magowie, a także zaproszeni goście. Wszyscy ubrani odświętnie, w różnobarwnych maskach.
Przy wejściu każdemu przypięto niewielką ozdobę zwaną kotylionem, która miała służyć do znalezienia pary na czas pierwszego tańca - abstrahując od tego, z kim się przybyło na bal. Był to jeden ze sposobów obmyślony dla przełamania lodów i zapoznania się z nowymi osobami.
Na miejscu od kilku dni znajdował się nie tylko Zastian, ale także Kiriae, Eyva i Lavena, które pomagały w dekorowaniu sali i ustawianiu stołów, Iris - odpowiedzialna za przygotowanie menu i nadzorowanie kucharzy oraz Sylvana i Arraragi którzy zajęli się sprawdzaniem zabezpieczeń imprezy od strony ewentualnych zagrożeń.
Na wieczór zatrudniono nie tylko obsługę pracującą przy stołach, ale również grono znamienitych bardów.
Uroczystość otworzona została przemową Przywódcy Organizacji - Zastiana Nixsagasa, który powitał wszystkich, opowiedział co nieco o samym Equilibrium, jego strukturze i celach. Przedstawił również członków Rady: Szefową Departamentu Magii - Maire v`Zillah, Szefową Departamentu Wojów - Astrid Tristerver, Szefa Departamentu Rzemieślników - Artara Calistara oraz pełniącego funkcję Arcymistrza Magii Bojowej - Arraragiego Che`Malle wraz z pozostałymi zastępcami. Korzystając z tej podniosłej chwili, oznajmił również, iż jego osobistą zastępczynią została Lyan Luthos.
Po oficjalnym powitaniu przyszedł czas na odnalezienie swojej kotylionowej pary i przystąpienie do tańca otwierającego wielki bal. Na czas kotylionu przygotowano specjalną choreografię, która jednak nie stanowiła problemu dla nikogo, kto zaznajomiony był chociażby z walcem. W momentach, w których dochodzić miało do bardziej skomplikowanych figur, odzywać miał się jeden z grajków i niczym wodzirej, prowadzić zabawę, wydając dość proste, niezakłócające występu komunikaty. W praktyce nie wybijały się one wiele ponad muzykę i śpiew bardki, a jednak pozostawały słyszalne.
Przy tylu tańczących parach kotylion prezentował się przepysznie. Panowie prowadzili swoje partnerki, a suknie pań wirowały, nadając całemu przedsięwzięciu dodatkowego kolorytu. Wszyscy razem zaś stanowili niezwykle dostojny obrazek; później mogli powrócić do swoich osób towarzyszących.
Nie był to jedyny taniec tego wieczora. Wśród wielu, balowicze mogli również wziąć udział w rywalizacji tanecznej w rytmach Ostwaldzkiej Przytupajki. Taniec ten, chociaż bardziej nadający się na karczmienne potańcówki niż na salony, spotkał się z niezwykłym entuzjazmem tak ze strony uczestników, jak i dopingujących swoich faworytów obserwatorów.
Po trzech turach skocznych pląsów i przeplatańców zakończonych zawsze nagłym zatrzymaniem muzyki, po którym uczestnicy musieli biec do ograniczonych liczbowo, ustawionych w kręgu krzeseł, do finału doszli Alena Nixsagas i Dymitri Aristow. Chociaż wilczy nie szczędził tchu, rywalizację zwyciężyła młoda Nixsagasówna. Oboje zgarnęli przewidziane przez Zastiana nagrody w postaci alkoholi.
Inną konkurencją, w której mogli wypróbować się goście, była próba zjedzenia jabłka zawieszonego w powietrzu na sznurku. Tym razem do konkurów stanęło kilka par, ale szczęście uśmiechnąć mogło się tylko do jednej. Wygranymi zostali Viera oraz Dymitri, zgarniając jeden z amarthyjskich przysmaków, jakim był placek rybny. Nieszczególnie zachwyceni z tego podarku obdarowani postanowili zrobić dobrą minę do złej gry i takim oto sposobem Viera zaczęła zachęcać innych do skosztowania specjału. Skorzystał na tym między innymi Boya.
Rozmowom i tańcom nie było końca, lecz wszystko, co dobre, kiedyś się kończy i nie inaczej było z balem. Zanim to jednak nastąpiło, przewidziano jeszcze jedną, ostatnią atrakcję. Wychodząc na dziedziniec, uczestnicy balu mogli odpalić i puścić w niebo papierowe lampiony. Te, ulatując ku górze, robiły się coraz mniejsze i mniejsze, aż w końcu same zaczęły przypominać gwiazdy - świadków narodzin zupełnie nowej - tu, na amarthyjskiej ziemi. Tej, która wedle marzeń wielu miała rozświetlić Fallathan - Equilibrium.
¶ Następstwa fabularne
- Obecne na balu postaci mogły dowiedzieć się czegoś o strukturze i celach organizacji oraz tego kim są członkowie Rady Equilibrium i ich zastępcy, których przy okazji swego przemówienia przedstawił Przywódca Organizacji - Zastian Nixsagas
- Postaci mogą wspominać, że w ramach uroczystego otwarcia balu odtańczyli wspólnie Kotylion, a pary były następujące: Astrid - Boya, Sylvana - Dymitri, Eyva - Sylvio (NPC), Lavena - Venali, Iris - Artemis, Kiriae - Rinaris, Levree - Arraragi, Alena - Zastian, Meira - Seth, Tiliena - Worfren, Isylia - Artar, Lyan - Irick, Viera - Tarlen, Maire - Zygfryd (NPC), Tisabel - Rukh
- Uczestnicy balu mieli szansę wzięcia udziału w zabawie zwanej Przytupajką ostwaldzką
W I rundzie udział wzięli: Arraragi, Lavena, Dymitri, Eyva, Artar, Kiriae, Venali, Viera, Rukh, Alena, Irick, Isylia, Lyan, Zastian
Do II rundy przeszli: Alena, Veneli, Artar, Isylia, Lavena, Dymitri, Rukh, Viera, Arraragi, Irick
Do III rundy przeszli: Lavena, Viera, Alena, Irick, Dymitri, Venali
Do finału przeszli: Alena i Dymitri
Konkurencję wygrała: Alena
Dymitri zdobył Il nagrodę - wina lodowe w trzech rodzajach: białe, które jest słodkie i lekkie; lekko błękitne, które zaklasyfikować można jako półsłodkie oraz cięższe, wytrawne o fioletowej barwie. Łączyło je, że były wyjątkowo orzeźwiające.
Alena wygrała I nagrodę - skrzynkę zawierającą po antałków najnowszych trunków, które Kasieńka testowała i prezentowała w Kuflu i Kościach. W tym: Zachód słońca w Porto De Ouro, Chwila zapomnienia na plażach Ostwaldzkich, Niebieska zatoka Amarth i Mrożona herbata z Natei / Więcej o wspomnianych wyrobach znaleźć można w wieści.
- Uczestnicy balu mogli wziąć udział w konkursie jedzenia jabłek zawieszonych na sznurku.
W zabawie udział wzięli: Viera i Dymitri, Alena i Artemis, Isylia i Tarlen, Claire (NPC) i Ratar (NPC).
Konkurs wygrali: Viera i Dymitri.
Dima i Viera zdobyli I nagrodę: jeden z specjałów amarythyjskiej kuchni, jakim był placek rybny. Prócz fig, rodzynek, jabłek i gruszek placek ten zawierał rzeczoną rybę - smażoną w piecu i okraszoną gorącymi i suchymi przyprawami. Całość dania pokryta była ciastem.
- Obecne na balu postaci miały możliwość puszczenia zapalonego lampionu ku nocnemu niebu.
Z możliwości tej skorzystali: Eyva, Dymitri, Alena, Tarlen, Arraragi, Isylia, Lyan, Viera, Venali, Kiriae, Astrid, Artemis, Artar, Irick, Levree, Rukh, Zastian, Lavena, Worfren, Boya.
¶ Dalsze możliwości fabularne
- Promowanie działalności gildii i werbowanie nowych członków
- Stałe doskonalenie umiejętności członków gildii w ramach departamentu magicznego, rzemieślniczego i wojskowego
- Współpraca między departamentami dla osiągnięcia przez organizację jak największej niezależności i samowystarczalności bojowo - logistycznej potrzebnej podczas wykonywanych misji
- Poszerzanie wpływów na terenie Amarth, zawiązywanie przez organizację koneksji na szczeblach urzędniczych i państwowych
- Nawiązanie współpracy z amarthyjskimi rodami
- Zawiązywanie patków i sojuszu z innymi organizacjami
- Umacnianie i fortyfikowanie siedziby gildii
- Założenie kolegium magicznego i przygotowywanie przyszłych magów do egzaminów państwowych
- Doskonalenie umiejętności magicznych w relacjach mistrz-uczeń
- Rozwój gildii na wielu płaszczyznach poprzez przyjmowanie zleceń i branie udziału w różnorakich misjach zarobkowych na terenie całego Fallathanu.
- Przykłady możliwych do podjęcia działań: pomoc władzom i mieszkańcom Amarth oraz innych krain, zabijanie potworów, obrona terytoriów na których gildia zdobywa wpływy, poszukiwanie skarbów i artefaktów, niwelowanie magicznych anomalii, rozwiązywanie zagadek z miejsc zbrodni, pościg za przestępcami, przyjmowanie zleceń na wyroby rzemieślnicze, poszukiwanie rzadkich komponentów alchemicznych. transport wytworzonych dóbr z terenów Amarth w inne rejony Fallathanu, poszukiwanie materiałów do bestiariuszy i zielników. ochrona konwojów, odkrywanie zapomnianych technologii i zaklęć).
¶ Dodatkowe informacje fabularne
Kotylion - taniec dworski, wirowy, popularny zwłaszcza w rejonach Amarth, Małej Vanthii oraz Imperium Vanthijskiego. Jego kroki z licznymi figurami przypominają walca. Pary do tańca dobierane są poprzez ozdoby zwane kotylionami, które wręcza się uczestnikom przyjęcia zaraz przy wejściu na salę. Zazwyczaj są to wzorowane na orderach małe wstążeczki, rozetki, bukieciki lub kokardy które przypina się w widocznym miejscu ubrania, z reguły nad sercem, po lewej stronie. Następnie zadaniem par jest odnalezienie się wśród gości i w odpowiednim momencie, na znak wodzireja wspólne przystąpienie do tańca.
Ostwaldzka Przytupajka - taniec wywodzący się z Ostwaldu, z czasem rozpowszechniony także na inne tereny Fallathanu, popularny zwłaszcza wśród klasy średniej i niższej. Niezwykle rzadko, w ramach ciekawostki trafia również na salony. Wykonuje się go najczęściej podczas karczmiennych potańcówek i małomiejskich imprez przy udziale wodzireja, który instruuje o kolejnych krokach. Charakteryzuje się niebywałą dynamiką i skocznością, a także kilkukrotną wymianą partnerów w trakcie jego trwania. Z racji wielu figur które nie muszą następować po sobie w określonej kolejności, prawie niemożliwe jest zobaczenie dwóch identycznych układów.
Wieść powiązana z sesją: [-E-] Bal inauguracyjny
Autor wieści: Zastian Nixsagas [7]
MG prowadzący: Zastian Nixsagas [7]