Urodzony w 1349 roku, w Prai. Człowiek.
Zanim został urzędnikiem, pracował jako poławiacz pereł. Zawsze nosi jedną — czarną — przy sobie. Twierdzi, że „kiedyś da mu odpowiedź”.
Oficjalnie reprezentuje linię Giovany Mangual, ale jego osobiste przekonania są bardziej skomplikowane. Uważa, że Praia powinna zaoferować większą autonomię wyspom w zamian za lojalność. Chciałby utworzenia konfederacji wyspiarskiej z Praią jako duchową i kulturalną stolicą. Wierzy w elastyczność i dyplomację, a nie w siłę. Choć jest świadom militarnego potencjału Praii, Teyo postrzega dyplomację jako podstawowe narzędzie wpływu. Zdecydowanie sprzeciwia się użyciu siły wobec wysp, twierdząc, że każde przymuszenie rodzi bunt, a nie stabilność. Jest rzecznikiem inicjatyw partnerskich: wspólne projekty, szkolnictwo, wymiana dóbr kultury. W polityce zagranicznej zdecydowanie popiera orientację na Ostwald, który uważa za potencjalnego sojusznika: pragmatycznego, dalekiego, ale zainteresowanego wymianą. Imperium z kolei postrzega jako niestabilnego kolosa: jego wpływy są duże, ale coraz bardziej obciążone konfliktem wewnętrznym i arogancją kolonialną.
Choć oficjalnie lojalny wobec Tetrarchini, Teyo w prywatnych rozmowach nie ukrywa zaniepokojenia jej coraz bardziej ekspansyjnymi planami. Uważa, że obsesja Giovany na punkcie odkryć i dominacji zamorskiej może osłabić więzi wewnętrzne Archipelagu. Pragnie, by Praia była centrum sieci relacji, a nie jedynym trzonem.