Zdecydowanie największy i zarazem najbardziej rozwinięty rolniczo kanton Ostwaldu. Jego stolicą jest wysunięte na północ portowe miasto Nowe Chatai — ufundowane krótko po WDM i nazwane na pamiątkę istniejącej tu wcześniej nadmorskiej osady Chatai, która została całkowicie zniszczona i zalana wodą podczas tego magicznego kataklizmu. W efekcie Nowe Chatai jest niezwykłym miastem, ponieważ nie wybudowano go na stałym lądzie. U zarania dziejów, mieszkańcy Aoshiańskiej kolonii znanej jako Chatai, znajdującej się na wschodnim wybrzeżu kontynentu Tarneth, trafili pod jarzmo Wielkiej Vanthii, w większości stając się niewolnikami rosnącego Imperium. Kiedy jednak doszło do Wielkiej Destabilizacji Magii, niemal cała osada została zatopiona, a wśród uciekinierów nastał chaos, który umożliwił Elfom wyzwolenie się. Postanowili oni zostać na swoich ziemiach, odbudowując osadę na nowo; zdecydowali się postawić pierwsze budynki na siedmiu wyspach, położonych blisko kontynentu. Historia ta wydaje się potwierdzona, bacząc na większą populację tej rasy w tej części Ostwaldu oraz uzasadniać temperament lokalnych Elfów zwących samych siebie „Äifar”. Nowe Chatai jest jednym z dwóch portów obsługujących statki dalekomorskie w Ostwaldzie — jest to jednocześnie port bardzo rozwinięty. Cumują tu w większości jednostki wojskowe, z których liczebności i jakości słynie Ostwald. Wszystkie szlaki żeglugowe z tego portu prowadzą na północ i dalej — albo na zachód, do północnych portów Imperium, albo na wschód ponad (lub do) wyspą Paltram. Statków transportowych jest tu więc zdecydowanie mniej niż w Talkensburgu, którego położenie jest dużo nardziej dogodne dla handlu. Jednakże, ze względu na rozległe, górzyste i nieprzyjazne tereny sąsiadującego z tym kantonem imperialnego Księstwa Tenshavar, eksport dóbr z tego kantonu do Imperium częściej odbywa się właśnie drogą morską, a nie lądową. W ten sposób Ohelglaipen jest jednym z ważniejszych dostawców żywności, skór i składników alchemicznych dla północnych terenów Imperium.
W tym kantonie poławia się także najwięcej ryb — zarówno słodko, jak i słonowodnych.
Choć Ohelglaipen jest najbardziej wysuniętym na północ terenem Ostwaldu, panują tu przyjazne warunki klimatyczne. Jest nieco chłodniej niż na południowym wybrzeżu, jednak klimat jest umiarkowany, z wyraźnie zaznaczonymi czterema porami roku. Stosunkowo łagodna zima i dość długa wiosna oraz lato tworzą dobre warunki pod większość upraw. Mimo to, większość terenów pozostaje dzika — ze względu na zagrożenie ze strony bestii i potworów, ale także stosunkowo niewielkiej liczebności mieszkańców Ostwaldu. Farmy i wioski rozlokowane są głównie w bliskim sąsiedztwie miast oraz wzdłuż wybrzeża.
Na północnym zachodzie kantonu, nad rzeką Shnef leży niewielkie miasteczko Briemsiedel. Jeśli wierzyć historykom, jest ono najstarszym miastem w Ostwaldzie i skrywa wiele tajemnic. Jednocześnie — jako położone na uboczu — jest najmniej ze wszystkich zmodernizowane i znaczna część jego zabudowy jest historyczna. W jego otoczeniu natknąć się można na liczne ruiny budynków, których dawnego przeznaczenia nikt już dziś nie zna.
Ohelglaipen obejmuje tak duży obszar, ponieważ przez wieloma wiekami były to dwa oddzielne kantony, które zdecydowały połączyć się w jeden ze względu na bardzo podobną politykę i interesy. Był to jedyny taki przypadek w historii Ostwaldu.