„Wielkim Przywilejem” określa się nadane imperialnym miastom prawo samorządności, wyłączające miasta spod bezpośredniej jurysdykcji lokalnego księcia. Wielki Przywilej pozwalał obywatelom samodzielnie decydować o rozwoju miasta oraz organizować własne struktury władzy, takie jak Rada Miasta. Pierwszym miastem w Imperium, które uzyskało Wielki Przywilej, było Azeloth (2 r. n.e). Z czasem Przywilej został rozciągnięty na inne miasta. Obecnie cieszą się nim wszystkie ośrodki miejskie.