Inkwizytorzy kształceni są na terenach Instytutu Inkwizytorskiego. Na świecie istnieją tylko dwie takie placówki i to właśnie do nich trafiają wszystkie dzieci ze zdolnością wykrywania wibracji magicznej. Jedna z nich znajduje się w Imperium na terenie księstwa Zilthai w Anthal, natomiast druga z nich leży w Amarth w Abanatu należącym do Dionestu.
Odnalezienie dzieci z umiejętnością wyczucia magicznej wibracji nie jest łatwe. Obecnie nie istnieją idealne metody pozwalające na odszukanie ich. Dlatego do instytutu trafiają osoby w różnym wieku, jednak zawsze są to osoby młode. W instytucie nie istnieje podział na grupy wiekowe uczniów, dlatego niemożliwym jest aby ktoś ze względu na wiek pominął kilka etapów edukacji. Powszechnie panuje jednak przekonanie, że im szybciej zacznie się edukację tym lepiej - materiał, który trafia w ręce nauczycieli jest bardziej podatny na zmiany i elastyczniejszy. Edukacja inkwizytora trwa nieprzerwanie przez piętnaście lat. Warto zaznaczyć, że w chwili wpisania na listę uczniów instytutu, kandydat na Inkwizytora, traci swoją tożsamość. Dostaje nowe imię oraz nazwisko, aby przekreślić jego związek z poprzednią rodziną i znajomymi. Oczywiście, jego biologiczna rodzina może cieszyć się z zaszczytu, którego dostąpiła gdy jedno z ich dzieci znalazło się w instytucie. To często może pomóc w karierze politycznej członków rodziny, lub podnosi ich status społeczny. Jednak wiąże się to również z utraceniem kontaktu z nim już na zawsze, gdyż nową rodziną ucznia staje się Inkwizytorium. Wyjątkiem są tu jedynie dzieci innych inkwizytorów, które otrzymują nazwisko po rodzicach. Nie spotykają się jednak ze specjalnym traktowaniem w samym Instytucie - wręcz przeciwnie. Wymaga się od nich dawania przykładu innym uczniom oraz zdobywania najwyższych stopni natomiast za porażki są karani z dodatkową surowością.
Uczniów dzieli się ze względu na stopień zaawansowania ich edukacji:
Do Instytutu Inkwizytorskiego trafiają dzieci, urodzone również poza regionem na którym instytut się znajduje, na przykład z Natei, Małej Vathanii czy Ostwaldu. Przeważnie decyduje o tym, gdzie trafi dziecko, decyduje lokalny oddział inkwizytorski. Najczęściej dzieci rasy ludzkiej kierowane są Instytutu w Imperium. Wyjątek stanowią te odnalezione na terenie Ostwaldu, które podobnie jak dzieci innych ras, częściej trafiają do Instytutu w Amarth.
Na poszczególnych stopniach edukacji, uczniowie uzyskują różne zestawy umiejętności. Warto jednak zaznaczyć, że zdolności związane z walką, używaniem broni palnej, oraz tropienia przejawów magicznych są szkolone przez cały okres edukacji.
Przez większość etapów edukacji uczniowie ubierani są w jednakowe białe ubrania. Dopiero jako Starsi mogą w określonym niżej wyjątku ubrać inny kolor - szary.
Ten etap życia w instytucie jest uznawany, za najtrudniejszy i najbrutalniejszy. Absolwenci, wspominając ten czas, często się wzdrygają i odmawiają dzielenia się swoimi historiami. To na tym etapie łamie się przywiązania uczniów do świata zewnętrznego, a zaczyna się tworzenie fundamentu miłości i przywiązania do Reguły, oraz społeczności Inkwizytorskiej.
Pierwsze pięć lat uczniowie żyją Regułą.
Nim pozwoli im się cokolwiek zjeść, muszą ją bezbłędnie wyrecytować - błędy karane są zmniejszonymi porcjami posiłków. Nim pójdą spać, muszą ją bezbłędnie wyrecytować - błędy karane są chłostą. Warto również zaznaczyć, że wszyscy Początkujący śpią w większych salach, liczących do 10 łóżek. Jeśli więc jeden z tych dziesięciu adeptów się pomyli, wszyscy są karani, jako grupa. W każdej chwili, gdy tylko ktoś wyższy stopniem ich zaczepi, gdziekolwiek by nie przechodzili, muszą wyrecytować Regułę. Jeśli tego nie zrobią lub się pomylą, są karani chłostą. Duży nacisk jest poświęcony również na zajęcia, na których omawiane są zasady Reguły, tak, by uczniowie zrozumieli jej istotę i znaczenie.
Po za tym, uczniowie uczą się szczegółowo anatomii wszystkich ras rozumnych, metod torturowania i dopasowania ich do konkretnych ras, codziennie mają wydzielone kilka godzin na trening walki mieczem, łukiem oraz bronią palną. Uczeni są również czytania, pisania, literatury, historii i prawa wszystkich państw, z dużym naciskiem na znaczenie Inkwizytorium. Pokazuje im się również jak rozpoznać maga, co go cechuje. Dodatkowo, biorą udział w sekcjach zwłok oraz wiwisekcjach prowadzonych na przestępcach, obserwując działania starszych uczniów i nauczycieli.
Wydawać by się mogło, że gdy Początkujący staje się Adeptem, to jakość ich życia drastycznie podskoczy do góry. Nie do końca tak jest. Adepci nie muszą już recytować na zawołanie Reguły, ponieważ już ją doskonale znają. Jednak wymaga się od nich pewnych umiejętności i zdolności ich stosowania. Dostają oni pełne racje żywności i odrobinę prywatności - Adepci lokowani są w pokojach czteroosobowych.
Od tej pory muszą brać czynny udział w zajęciach praktycznych z torturowania więźniów i kryminalistów, którzy dostarczani sią do instytutu. Uczą się szeregu różnych metod wyciągania prawdy, tak, aby obiekty na których zdobywają wiedzę, pod koniec tortur z radością na ustach i wdzięcznością do oprawców witały śmierć. Od Adeptów wymaga się perfekcji w prowadzeniu tortur, ale jednocześnie na każdym etapie uczy się ich, że przesadna nadgorliwość w sztuce może doprowadzić do zbyt szybkiego zgonu obiektu. Często również powtarzane jest, że torturowanie powinno następować tylko w uzasadnionych przypadkach i stara się wyłapywać te jednostki, które podchodzą do tych zajęć zbyt chętnie. Instytut stara się łamać nadmierny zapał, aby nie produkować inkwizytorów, których powołaniem jest zadawanie bólu dla zabawy lub swojej przyjemności. Jeśli okaże się, że jakiś Adept wykazuje właśnie takie pociągi, szybko sam staje się obiektem pomniejszych tortur. Adepci w torturach wykorzystują różnego rodzaju narzędzia, obiekty żywe oraz sztuczki psychologiczne.
Dodatkowo, Adepci uczą się szczegółów tropienia magów, oraz odnajdywania przejawów ich aktywności. To na tym poziomie zaczyna się rozróżnianie na kogo powinni polować, oraz na co zwracać uwagę. Uczy się ich więc jak rozróżniać kręgi do przywoływania demonów, jak odnajdywać przejawy nekromancji czy dzikiej magii. Dokładnie zgłębiają teorię i zasady działania i używania magii, nawet po mimo tego, że sami nie są w stanie jej stosować. Uczą się również w jaki sposób magowie starają się oszukiwać i ukrywać swoją tożsamość a więc i tego jak ją zdemaskować i odkryć. Adepci zdobywają również szereg umiejętności, pozwalających im na rozszyfrowywanie kodów i zapisków magów, tak, aby nic nie mogło się przed nimi ukryć. Zdobywają również wiedzę i umiejętności pozwalające im na wykrycie śladów zaklęć. Duży nacisk kładziony jest na wytrenowanie w nich umiejętności wyczuwania wibracji magicznych.
Jednocześnie uczniowie codziennie ćwiczą walkę, strzelectwo oraz używanie broni palnej. Uczy się ich alchemii, rozpoznawania trucizn i mieszanek ziołowych. Ćwiczy się w nich również zdolności retoryki a co za tym idzie, buduje się w nich poczucie elitarności jako Inkwizytorów. Po pięciu latach życia Adeptów następują egzaminy, które określają ich potencjał jako Starszych i ustalają ich pozycję na następnym etapie edukacji.
Życie starszych uczniów w instytucie jest dość trudne. To w tym momencie, poza zdobywaniem umiejętności, rozpoczynają również budowanie swojej reputacji i zaczynają rywalizację między sobą. Uczniowie na tym poziomie otrzymują osobne pokoje, dzięki czemu zyskują po raz pierwszy odrobinę prywatności. W zależności od tego, jak dobrze poszły im egzaminy, tak uczniowie otrzymują pokoje. Im lepsze wyniki, tym bliżej nauczycieli oraz komnat gościnnych. Im gorsze, tym dalej. Okres bycia Starszym trwa tylko trzy lata i w trakcie tego czasu, może się okazać, że uczniowie będą zamieniać się pokojami, w zależności od zdobywanych na bieżąco ocen, oraz sympatii nauczycieli. Uczniowie szybko jednak odkrywają, że mogą się utrzymać na “szczycie” tylko dzięki współpracy ze sobą i nieufności wobec siebie nawzajem.
Starsi uczeni są jak przeprowadzać najbardziej wyrafinowane tortury, jednak wciąż mają wydzielone codziennie godziny na ćwiczenie walki, strzelectwa oraz korzystania z broni palnej. Dodatkowo uczą się zagadnień związanych z religiami na świecie, administracją, oraz zdobywają praktyczne umiejętności wypełniania wszelkiej dokumentacji, jaka może być im w późniejszym życiu potrzebna. Otrzymują jednak więcej czasu wolnego, który powinni wykorzystywać na edukację własną, korzystając z bibliotek Inkwizytorium. Władze instytutu chcą, aby rozwinęli również swoje własne zainteresowania, lub specjalizację w zakresie wcześniej zdobywanych umiejętności. W dalszym stopniu doskonalą się w uczeniu różnych języków, oraz zdobywają dodatkową wiedzę z zakresu kultur różnych państw i ras.
Ponadto Starsi uczniowie mają okazję spotykać na własne oczy dzikich magów, lub magów, którzy zajęli się plugawą magią. Są oni sporadycznie dostarczani do instytutu i przesłuchiwani oraz torturowani przez Inkwizytorów. Uczniowie mogą w milczeniu i ciszy obserwować takie przesłuchania. Bardzo, bardzo rzadko, jeśli wśród Starszych uczniów pojawi się ktoś wyjątkowo utalentowany, może zostać dopuszczony do asysty w takim przesłuchaniu. Wówczas często wróży mu się świetlaną przyszłość i udaną karierę. Przeważnie szybciej znajduje również Inkwizytora, który zechce go wziąć pod swoje skrzydła, a nawet może się okazać, że będzie miał wybór, gdzie chce pójść na Asystę.
Jednocześnie bardzo istotnym obowiązkiem Starszych uczniów, jest zadbanie o wygodę i potrzeby przyjezdnych Inkwizytorów, którzy mogą co jakiś czas pojawiać się w Instytucie z wizytami. Często są oni po prostu zapraszani jako absolwenci, aby mogli sobie wybrać jakiegoś Starszego ucznia na potencjalnego asystenta. Dodatkowo, co roku w Instytucie ma również miejsce Bal Inkwizytorski, na który zapraszani są wszyscy absolwenci. Wydarzenie jest nieobowiązkowe i przeważnie pojawiają się Ci, którzy mają na to czas, lub chcą znaleźć sobie potencjalnego asystenta na dwa lata. Czasem jednak zdarza się, że ktoś ważniejszy i bardziej znaczący pojawi się na Balu. Co kilka lat przyjeżdża również Wielki Inkwizytor, żeby zaszczycić swoją obecnością uczniów. Przeważnie jednak pojawiają się Komandorowie oraz Sędziowie, ponieważ asystenci stanowią dla nich tanią pomoc i możliwe staje się wyłowienie dobrze rokujących inkwizytorów. Na ten Bal mają wstęp tylko Starsi uczniowie oraz Asystenci, bez możliwości zabrania ze sobą osób towarzyszących. Są też zobligowani do jego przygotowania i zadbania o atrakcje. Jest to również jedyny moment, w którym uczniowie instytutu mogą ubrać się w inny kolor niż do tej pory - mogą przywdziać szare ubranie.
Każdy Starszy uczeń chce w końcu zostać asystentem. Jest to moment w życiu ucznia, który albo będzie bardzo ekscytujący, albo bardzo nudny, jednak od niego zależy często czy dorosłe życie Inkwizytora będzie trochę łatwiejsze, czy bardziej wymagające. Nauka Asystentów w instytutu właściwie prawie dobiegła końca. Teraz powinni uczyć się praktycznych aspektów życia Inkwizytorskiego pod okiem ich opiekunów.
Nie następuje konkretny egzamin, czy wydarzenie, w trakcie którego Starsi zostają Asystentami. W trakcie tych ostatnich lat nauki, może się okazać, że Starszy znajdzie sobie opiekuna dość szybko, wtedy musi dokończyć niezbędną edukację pod jego okiem i częściej w aspekcie praktycznym, niż teoretycznym. Jednak jeśli uczeń w ciągu trzech lat nie znajdzie sobie opiekuna, jest on przydzielany z ramienia instytutu, do tych inkwizytorów, którzy zgłosili listownie chęć przyjęcia kogoś na nauki. Oznacza to, że Asystent może zostać wysłany w dowolne miejsce, gdzie znajduje się siedziba Inkwizytorium i będzie pracował pod tym inkwizytorem, któremu został przydzielony.
Asystenci w trakcie swojej asysty inkwizytorowi są zobowiązani do bezwzględnego wypełniania polecenia przełożonych. Niedopuszczalne jest nie wykonanie polecenia czy podważenie autorytetu Inkwizytora. Dopuszcza się jednak rozmawianie na temat wydanych poleceń, tak aby uczeń miał szansę zrozumieć, dlaczego dostał takie zadanie, czemu ono musi służyć i dlaczego. Przeważnie Asystenci zobligowani są do pracy z dokumentami, sprawdzając poprawność raportów, czy pilnując przepływu dokumentów bądź je wypełniając, czasami zabierani są na śledztwa, przesłuchania czy poszukiwania dzieci z darem. Zawsze jednak muszą towarzyszyć Inkwizytorowi, do którego zostali przypisani. Nie ma możliwości, aby zostali wysłani samopas, czy wypełniali za inkwizytora jego obowiązki. Na tym etapie nauki stanowią już dość cenne narzędzia, które muszą w praktyce doszlifować swoje umiejętności. Dlatego Inkwizytorzy za nich w pełni odpowiadają i muszą dołożyć wszelkich starań, aby Asystenci przypadkiem nie zmarli w trakcie pełnienia swoich obowiązków. Pod koniec edukacji Asystentów, ich opiekunowie wystawiają im listy poświadczające o ich kompetencjach oraz ewentualne listy polecające dla oddziałów Inkwizytorskich. Jeśli Asystenci zginą, są oni uroczyście chowani na przylegającym do instytutu cmentarzu.
Po dwóch latach, Asystenci wracają do Inkwizytorium na oficjalne zakończenie nauki, zwane Ukończeniem. Na tym wydarzeniu oficjalnie ślubują wierność inkwizytorium, oddanie serca Regule i bezwzględne posłuszeństwo Wielkiemu Inkwizytorowi, który co roku pojawia się na tym wydarzeniu. Uczniowie w trakcie tego wydarzenia oficjalnie otrzymują swój inkwizytorski czarny płaszcz z kapeluszem oraz broń - miecz, sztylet, oraz broń palną. Wszystkie te elementy są sygnowane symbolami inkwizytorskimi.
Autorstwa: Taliana