Żmij jest gadem, podobnym w swym wyglądzie zarówno do smoka, jak i zwykłego węża. Możliwe, że jest ogniwem łączącym ewolucję tych dwóch stworzeń, ale badania mające na celu potwierdzenie owej tezy, ciągle trwają. Ciało Żmija jest obłe, bardzo wydłużone, koloru ciemnozielonego, pokryte łuską. Gdyby nie dwie pary łap - wyrastająca tuż pod głową gada i na końcu ciała - można by powiedzieć, że to jedynie ogromny wąż. Wspomniane wyżej łapy są raczej niewielkie, jednak zakończone dużymi – mającymi nawet 20cm – pazurami, które są w stanie rozerwać mniejsze skały. W połowie tułowia wyrastają dwa, podobne nietoperzym, skrzydła, które są jednak zbyt małe, by pozwolić Żmijowi wzlecieć. Ciągnie je więc gad ze sobą i nie rzadko zdarza się, że właśnie przez nie umknie mu obiad. Pysk jest podobny smoczemu: długi, pokryty zrogowaciałą łuską, pełen ostrych zębów. Po każdej stronie pyska wyrasta jeden kieł jadowy, który jako pierwszy znajduje się zawsze w ciele ofiary. Trucizna w nich zawarta gorsza jest od najmocniejszego tojadu. Mięśnie tego stworzenia, przyzwyczajone do dźwigania ciężkiego cielska, są tak dobrze rozwinięte, że dorosły i w pełni sprawny Żmij zdolny jest do zmiażdżenia kości człowieka. Samica dorasta to długości 10 metrów (razem z ogonem), jednak samce są od niej nieco mniejsze – największy okaz miał ledwie 8 metrów długości.
Żmije są stworzeniami żyjącymi w pojedynkę. Jedynie w czasie godów łączą się w pary, które po zakończeniu kopulacji są natychmiast rozwiązywane. Samica, czując w sobie zew natury, staje na wyciągniętych łapach i rycząc głośno, oznajmia wszystkim wokół, iż gotowa jest do inseminację. Ma szczęście, jeśli usłyszy ją samiec, gdyż terytorium Żmija może osiągać naprawdę duże rozmiary – nawet do 40 km2. Przyszły partner, odpowiadając na wezwanie, wpierw zabija dorodne zwierzę – najczęściej niedźwiedzia – i z takim prezentem udaje się do towarzyszki. Dobrze wie, że gdyby przyszedł z niczym, mógłby zostać zjedzony lub zwyczajnie wygnany bez możliwości powrotu. Jeśli jednak samica zaakceptuje jego obecność, kopulują od 2-5 razy w ciągu dnia przez niespełny tydzień. Po 5 miesiącach samica składa 3-5 jaj, z których wykluwają się średnio 2 młode, gdyż reszta jest zjadana przez drobne ssaki lub rodzeństwo, wyklute wcześniej. Matka od najmłodszych lat uczy je samodzielnego życia. Żmij zabija jadem, kryjącym się w jego kłach, choć niektóre osobniki duszą swoje ofiary, zupełnie, jak niektóre węże. Posiłek zjada natychmiast po śmierci ofiary, resztki pozostawiając. Nie zakłada własnych spiżarni. Ze względu na swoje umaszczenie, często skrywa się przed posiłkiem wśród gęstych krzaków lub uprzednio wykopanych dołów, skąd czeka na nadejście potencjalnej zdobyczy. Zaskoczony, atakuje natychmiast i rzuca się na wszystko bez zastanowienia.
Poziom: 150