Wąż Cesarski to gigantyczne monstrum, osiągające nawet do dwudziestu metrów długości. Bestia dożywa maksymalnie dwustu lat i ciągle rośnie. Cielsko giganta pokrywają dwa rodzaje łusek - brzuszne i grzbietowe. Pierwsze to segmentowe, poprzeczne wypukłości, ściskające powierzchnię i ułatwiające poruszanie się. Ich ubarwienie przyjmuje najczęściej złoto-żółtawy odcień. Grzbietowe łuski, przypominające kształtem spłaszczony plaster miodu, tworzą ciemnozielony, ochronny pancerz. Łeb Węża Cesarskiego to przede wszystkim dwie, szeroko rozwierające się szczęki. Zarówno dolna, jak i górna, uzbrojone są w dwa, kilkudziesięciocentymetrowe kły, przypominające ostrze miecza. Wewnątrz, w dolnej części gęby, gdzie zaczyna się długi, cienki i rozwidlony język, umiejscowione są gruczoły jadowe. Bestia może użyć paralizatora, wystrzeliwując nim w formie śliny - płynnej, lepkiej i żrącej cieczy. Na czubie górnej szczęki widoczne są niewielkie wloty nozdrzy. Perłowe oczy usytuowane są po obu stronach głowy a na jej czubie górują kościane odrosty, przypominające pochylone, ostre rogi (samce posiadają dodatkowo jeszcze dwa mniejsze rogi).
Zamieszkuje obrzeża puszcz, czyhając ukryty na nieroztropną zwierzynę. Umaszczenie skóry ułatwia mu kamuflaż pośród olbrzymich drzew i roślinności porastającej dolne partie starych lasów. Podczas stanu hibernacji, w który popada na okres zimowy, ukrywa się w głębokich jarach i norach, często wryty w grubą warstwę liści bądź ziemi. Prowadzi samotniczy tryb życia, polując zarówno za dnia, jak i nocą. Czyha na swoje ofiary, po czym próbuje je unieruchomić wężowatym cielskiem lub zabić bezpośrednim atakiem, używając rozrośniętych kłów. Większych bądź liczniejszych przeciwników, częstuje paraliżującym jadem, wypluwanym na odległość kilku metrów. Toksyczna ciecz w kontakcie ze skórą, przenika do wnętrza ciała i powoduje przysenny paraliż. Ofiara doświadczająca go, ma wrażenie ogarniającej niemocy, nie jest w stanie wykonać żadnych ruchów, mówić ani otworzyć oczu. Zjawisku temu towarzyszą zazwyczaj bardzo nieprzyjemne doznania psychiczne, takie jak wrażenie ogłuszającego dudnienia lub dzwonienia w uszach, bezwładnego spadania, wykręcania ciała, przygniecenia klatki piersiowej lub kończyn. Prawie zawsze towarzyszy mu przyśpieszony rytm serca oraz uczucie strachu. Podczas paraliżu możliwe jest również występowanie różnego rodzaju halucynacji, zarówno wzrokowych jak i dotykowych. Wąż Cesarski upolowany łup połyka w całości, po czym zaszywa się w leśnych gęstwinach. Proces trawienia połkniętej zdobyczy, uzależniony jest od jej wielkości (trawienie człowieka potrwa około tygodnia).
Okres godowy przypada raz na trzy lata. Po przebudzeniu się ze stanu hibernacji, bestia przez kilka dni wygrzewa się w promieniach wiosennego słońca, po czym rusza na poszukiwanie partnera. Do zapłodnienia dochodzi w zbiornikach wodnych a po trzech miesiącach samica składa jaja. Inkubacja polega na ogrzewaniu ich ciepłem cielska poprzez drżenie. Młodych wykluwa się od trzech do dziesięciu sztuk. Miniaturowe odpowiedniki dorosłych osobników, skazane są wyłącznie na wrodzony instynkt i szczęście, pozostając bez opieki rodziców od dnia wyklucia.
Polowanie na Węża Cesarskiego jest bardzo niebezpiecznym wyzwaniem dla pogromców bestii i potworów. Trudno w pojedynkę ubić tak wielkie monstrum, chyba że poznało się jego słabości a i czasem to nie wystarcza. Bardzo cenione jest skórzasta łuska, z której wytwarza się pancerze i zbroje. Ich wytrzymałość i waga znacznie przewyższa jakością tradycyjne, kute z żelaza czy miedzi. Perłowe rogi wykorzystywane są do ozdoby dworów i pałaców. Alchemicy łakną oczu i serca Węża Cesarskiego a jad wykorzystywany jest przez medyków. Podany w odpowiednich proporcjach, uśmierza ból i dolegliwości psychiczne.
Pośród ras inteligentnych, bestia postrzegana jest jako zwiastun nieszczęścia i nadchodzącej wojny.
Przysenny paraliż - Wąż Cesarski pluje chmurą jadowej śliny, która po kontakcie ze skórą, przenika wgłąb ciała powodując po kilku minutach przysenny paraliż.
Wężowata łuska - Łuskowata skóra Węża Cesarskiego, jest dość twarda i wytrzymała na ataki fizyczne (redukcja obrażeń 50%).
Wrażliwość na magię żywiołów - Wąż Cesarski wrażliwy jest na efekty magii żywiołów, zwłaszcza te, które powodują zmianę temperatury otoczenia i jego ciała.
Wężowy gigantyzm - Wąż Cesarski z racji swych gabarytów (nawet do 20 m długości), nie jest w stanie bronić całej długości swego cielska.