Pod względem cech fizycznych, Tsule posiadają elementy wspólne z inną odmianą skrzydlatych węży, czyli Quotlami: suche łuski, kształt pyska oraz pokryte pierzem skrzydła. Wyróżniają się natomiast pomarańczową barwą ślepiów, błoniastym kołnierzem wokół łba i rozmaitością kolorów łusek, występującą zarówno u samców, jak również samic. Owa rozmaitość zależy od hodowli oraz płci. Przyjęło się, że samca można rozpoznać po ciemnym odcieniu tarczek, samicę zaś - jasnym. Czynnikiem decydującym o samym kolorze jest wzbogacenie mięsa, które Tsule jadają, odpowiednimi miksturami. Aby uzyskać pożądany kolor tarczek, należy dodać wybrany specyfik w stosownej proporcji. Energia magiczna, która stanowi drugi pokarm kreatur, nie wpływa na ich wygląd.
Tsule osiągają rozmiary od 3 do 15 metrów, ważą między 150 a 750 kg. Obwód ciała jest nieco mniejszy niż u Quotli - 80 centymetrów. Rozpiętość skrzydeł wynosi od 5 do 20 metrów, grubość błony zaś nie ulega zmianom - 4 centymetry. Tsule zachowują skrzydła na całe życie i mogą używać ich celem krótkodystansowego lotu.
Są to stworzenia hodowlane, które nie występują jako wolny gatunek. Podobnie jak Quotle, są jajorodne. Potomstwo dziedziczy cechy obojga rodziców i posiada wypustki tam, gdzie później wyrastają skrzydła, czyli nieco poniżej kołnierza. Mimo że krzyżówki odmian Quotli, Couatli i Tsuli są niespotykane.
Rola, którą pełnią te stworzenia, sprowadza się przede wszystkim do pilnowania domostwa.