Smokożółw to olbrzymiej wielkości gad zamieszkujące Morze Światów. Największe i najstarsze osobniki dorastają nawet do siedmiu metrów długości, a ich waga oscyluje w granicach kilkunastu ton. Nazwę wzięły od kształtu łba, który w dużym stopniu przypomina smoczy. Jest on jednak bardziej podłużny, a jego koniec zakrzywiony, co w praktyce ułatwia rozrywanie większych ofiar. Długą szyję zdobią błoniaste narośla wyrastające niczym okrętowe żagle. Imponująco wygląda skorupa bestii, by ją unieść potrzeba z dziesięciu orków. Twarda niczym stal, w całości pokryta jest przypominającymi kolce wypustkami, jednak łagodnie i tępo zakończonymi. Nie wiadomo tak naprawdę do czego służą, gdyż ich walory obronne są nikłe, możliwe jednak, że mają informować samice i samce o sile czy atrakcyjności. Kolor skorupy jak i reszty cielska mieni się w odcieniach morskiej zieleni. Na lądzie smokożółw porusza się za pomocą czterech masywnych płetw uzbrojonych w ostre, palczaste pazury.Charakterystyczną cechą monstrum jest długi, płetwowaty ogon, który służy podczas pływania jako ster. Ciało, poza skorupą, pokrywa twarda, ślizka i trudna do przebicia skóra, której wytrzymałość porównywalna jest ze zbroja płytową.
Smokożółwie zamieszkują wyłącznie wielkie morza i oceany, choć nielicznym dane było je spotkać u ujść i w deltach największych rzek Fallathanu. Spotkać można je na pełnym morzu, w zatokach i niedaleko piaszczystych plaż kontynentu. Jako że ich okres godowy przypada na wczesną wiosnę, samice wypełzają w celu zakopania i ukrycia setek niewielkich jaj. Cały ten proceder odbywa się nocą przy blasku księżyca, który pełni rolę drogowskazu dla bestii. Latem wykluwają się młode smokożółwie, wyglądem przypominające dorosłe osobniki. Ich wielkość jest jednak znacznie mniejsza, gabarytowo zbliżona do rozmiarów szczura. Od tego momentu młode skazane są wyłącznie na siebie i instynkt, który pozwoli im przetrwać kolejne wieki. Samce nie opuszczają już nigdy morza, stając się nieodzownym elementem krajobrazu.
Smokożółwie żyją i polują samotnie, a jedynie okres godowy skupia ich większe ilości na danym akwenie morskim. Odżywiają się wszystkim co mniejsze, nie stroniąc od ataków na rybackie łodzie czy nawet okręty. Taktyka w tym przypadku jest prosta, zatopić pływającą łupinę i rozpocząć polowanie na pływających rozbitków. Monstrum ma też naturalnych wrogów - krakeny, lewiatany czy tez smoki morskie. Jest to bestia długowieczna, potrafiąca dożyć nawet do trzech tysięcy lat, choć nikt tak naprawdę nie spotkał aż tak wiekowego osobnika. Jako że rośnie on do końca swych dni, przypuszcza się, że miałby gigantyczne rozmiary, sięgające nawet piętnastu metrów długości. Gdy kreatura nasyci głód, najczęściej odpoczywa na płytszych wodach, osadzając swe cielsko na morskim dnie.
Ostatnimi czasy nasiliły się polowania na smokożółwie za sprawą ich niesamowicie smacznego mięsiwa, które spotkać można na stołach królewskich i bogatej arystokracji. Rybacy po wytropieniu bestii używają do jej zabicia ogromnych harpunów, wystrzeliwanych z pokładowych katapult, choć i to nie daje gwarancji przebicia twardej skorupy. Pochwycony smokożółw potrafi kilka dni walczyć o swe przetrwanie, holując okręt daleko w morze. Do walki używa też chmury gorącej pary, która niczym smoczy ogień, zieje z jego paszczy. Kosztuje go to jednak sporo wysiłku, a za kolejną salwą czekać musi niemal dobę. Jako jeden z nielicznych morskich żółwi nie potrafi ukryć się w swej skorupie.
Poziom: 70