Grik wielkością dorównuje wyrośniętemu wilkowi, ważąc około stu kilogramów. Cielsko niemal w całości pokrywa lśniąca, czarna skóra, pozbawiona zupełnie owłosienia. Jedynie mordę, ponad szczękami, na górnej części czaszki i pod szyją, zdobi kościsty pancerz. Monstrum porusza się na czterech kończynach, a jej charakterystyczną cechą wyglądu są długie na przeszło metr macki. Wyrastają dookoła szyi w liczbie ośmiu. Dwie znajdujące się na samym dole, uzbrojone są w trzypalczaste szpony, którymi grik próbuje przytrzymać ofiarę. Pozostałe, włącznie z czterema tylnymi, wyrastającymi ze zwieńczenia tylnych nóg z tułowiem, służą do unieruchomienia wroga. Paszcza jest niewielka w stosunku do reszty ciała, choć uzbrojona w ostre zęby. Pazury na kończynach slużą raczej do kopania nor niż walki. Duże czerwone ślepia w kolorze krwi, umożliwiają dobre widzenie w ciemnościach, a spory wilczy nos potrafi wyczuć zwierzynę na sporą odległość. Całe cielsko jakby było zbudowane z gumowatej substancji, co znacznie utrudnia pochwycenie czy zranienie ostrzem miecza.
Grik to typowo nocny drapieżnik, zamieszkujący umiarkowane tereny Fallathanu. Spotkać go można w lasach, dolnych partiach gór i na otwartej przestrzeni. Za dnia ukrywa się w wykopanych czy opuszczonych norach. Osiedla się w ruinach i jaskiniach górskich. Ma bardzo elastyczne ciało, co pozwala mu, mimo swych gabarytów, prześliznąć się przez o wiele mniejszy otwór. Jest typowym samotnikiem łącząc się w pary tylko podczas okresu godowego. Młodymi szczeniętami opiekuje się wyłącznie samica. Samiec spotykając je na swej drodze, traktuje jako pokarm. Grik poluje z zaskoczenia, czając się w ciemnościach na swe ofiary. Próbuje pochwycić i zagryźć, po czym transportuje zdobycz do swego leża. Wybiera mniejszych od siebie przeciwników, choć wygłodniały nie omieszka zaatakować człeka czy nawet orka. Obdarzony jest wyczulonym węchem i bardzo dobrym widzeniem w ciemnościach, a naturalne ubarwienie monstrum to atut podczas nocnych łowów. Swych długich macek może używać do wspinaczki na rozrośnięte drzewa, skąd rzuca się na swą zdobycz. Populacja tych bestii jest dość liczna, choć nie stanowią one dla ras inteligentnych wielkiego zagrożenia, z racji samotniczego trybu życia. Bardzo ceniona jest ich elastyczna, gumowata skóra, której właściwości dopiero co poznają mieszkańcy Fallathanu. Najczęściej ubrania z niej szyte używane są przez skrytobójców i złodziei, choć spotkać je można pośród aren cyrkowych czy gladiatorów.
Poziom: 20